Từ lúc mặt trời lấp ló sau rặng dừa phía cuối vườn, Việt vẫn ngồi tựa mình bên gốc ổi, yên lặng nhìn những cụm mây trắng lờ lững trôi trên nền trời.
Sau một niên khoá chăm chỉ học tập, Việt tạm biệt Sài Gòn về Xuân Lộc nghỉ hè....
"Con muốn oà lên khóc mà đôi mắt chợt ráo hoảnh. Chừng như lệ nóng đã đóng băng, chừng như hồn con tê cứng lại. Bản danh sách thí sinh trúng tuyển chờn vờn trước mắt con. Đám đông xô đẩy, lấn dần con ra. Con không còn biết...
Mới hạ tuần tháng chín, trời chưa hẳn sang đông mà đã giá căm căm. Trên mặt sông lạnh tanh từ sáng đến trưa, con đò ngang mới chở được vài ba chuyến, mỗi chuyến lèo tèo dăm sáu người.
Cảnh ngược xuôi tấp nập trên đường đê...
Một tiếng hú kinh hồn làm Cảnh và Phúc giựt mình. Hai cậu học sinh đang đứng trước tấm cửa biệt thự nhà họ Trịnh ở vùng Phú Lâm mà chưa dám thò tay mở. Dưới ánh trăng suông, ngôi biệt thự cổ xưa, với những bức tường đầy rêu phủ,...
Chiều hôm ấy ông Toàn Thịnh trở về với nét mặt không được vui lắm. Ngồi vào bàn ăn, ông chậm rãi nói với vợ: - Mình còn nhớ ông Nghị Lâm không? Ông ta có một đứa cháu muốn gửi cho ở trọ nhà mình để đi học, trong khi...
Luôn mấy tháng, trời đại hạn, nóng như thiêu đốt, khắp nơi không có lấy một trận mưa nhỏ. Ao hồ, sông ngòi khô cạn, cây cỏ xác xơ vàng úa hoặc đứng chết rũ dưới ánh nắng gay gắt chói chang. Thú vật trong rừng lâm vào cảnh...
Cũng như những thành phố khác ở miền nam nước Việt, thành phố Châu Đốc vào mùa nắng như bị thiêu đốt dưới ánh mặt trời và khoác thêm một lớp bụi làm mờ mắt. Nhưng tôi không khó chịu, bởi vì tôi sinh ra ở đó. Trong ký...
Đồng hồ quả lắc trên tường gõ một tiếng buồn nản. Một giờ khuya, Hoàng Minh trằn trọc không ngủ được, chàng càu nhàu nho nhỏ:
"Chắc tại mình uống cà phê đen đậm quá... Lần sau thì có lẽ tấm lòng trinh bạch từ đây xin chừa."
Tính...
Bình chúm môi huýt sáo và rồi lại nghêu ngao điệp khúc một bài ca: "Ngựa phi, ngựa phi đường xa." Vừa hát, Bình vừa luôn tay làm việc. Bình bận đánh bóng bộ giây cương treo ở trước tầu ngựa. Hai cánh tay Bình đã mỏi...
Tôi là đứa con gái trời bắt xấu. Ý tưởng chán chường cuộc sống bắt đầu từ ngày tôi vừa biết điểm trang. Tôi muốn đập vỡ những tấm kiếng ngạo nghễ treo trong nhà, trên đường phố cùng tất cả những cái gì có thể phản chiếu được niềm...
Bây giờ mỗi khi hồi tưởng lại những sự việc đã xảy ra trong khoảng thời gian ấy, tôi ngỡ như mình vừa trải qua một cơn mơ. Một cơn mơ được cấu tạo nên bởi bao nhiêu là phức tạp của nội tâm một đứa con gái bắt đầu bước chân vào tuổi dậy...
Trong cuốn Sài Gòn chuyện đời của phố 3, tác giả Phạm Công Luận có kể về Tủ sách Tuổi Hoa – món ăn tinh thần của thanh thiếu niên thế hệ sống ở miền Nam trước 1975, vì tính giáo dục và nhân văn của nó. Họ từng say mê với những hồi...
Việt-Kim ngẩng phắt đầu như một con búp bê hình nộm có giây giật. Em đưa tay lên dụi mắt, vén gọn những lọn tóc nâu tơ mịn lòa xòa che kín cả mắt.
Tia nhìn loang loáng, bao quát một vòng kéo tâm trí em trở về thực tại......
"Vào một buổi tối mùa đông lạnh giá, gió rét căm căm, một bóng đen gò người tiến bước trên đường thiên lý. Đó là một người đàn ông ốm yếu, dáng dấp nhỏ thó, mặt che khuất sau chiếc mũ áo mưa, cố kéo lên tận...
Nghe tiếng chó sủa dữ dội, Khôi, Việt ngưng lại nhìn. Tiếng sủa rộ lên từ bên sau hàng rào ken bằng dây kẽm gai, vây quanh một căn nhà lụp xụp. Nếu không có bóng hai con chó lực lưỡng, cao lớn đang lồng lộn sau hàng dây kẽm gai và sủa...
Bên Vỉa Hè là tiểu thuyết thuộc loại tình cảm (gia đình, bạn bè) nhẹ nhàng của tác giả Ngọc Phương.
"Cô nhi viện nằm trên một khu đất thật buồn, mặc dù gần trung tâm thành phố, nhưng khoảng đường nầy ít xe qua lại nên những tiếng động...
Tôi ngả người trên ghế nhìn qua cửa sổ lớn: ngoài kia là khu vườn với những bông hoa của riêng tôi, những bông hoa thật đẹp mà tôi đã tự tay chăm sóc, nhưng tôi cảm thấy không vui, có lẽ vì tôi muốn đi chơi mà trời lạnh...
Đến đại lộ Cộng Hòa lúc nào cũng không hay, Hiệp theo thói quen cho xe chạy chậm lại. Đây là một trong những con đường còn xứng danh là một đại lộ của Đô thành, có đường rộng cho xe lớn lướt vội vàng, có lối thênh thang cho xe hai bánh...
"Vụ hè năm đó, ông Ngọc Quang, một thương gia ở Sài Gòn, đã quyết định đóng cửa hàng một tháng để cùng bà vợ và ba con lên Ban Mê Thuột thăm người em. Luôn dịp, cả nhà sẽ đi cắm trại miền rừng núi.
Hồi niên thiếu, ông...